Ben yaptım
Hataları da sevapları da...
Pişman değilim
Ben yaptım...
Yine olsa yaparım...
Yine seni severim
Yine gelir peşinden,
"Buradayım" derim!
Uslanmadım ben
Akıllanmayacağım,
Aşka hiç doymayacağım.
Ben yaptım
Yanlışları da doğruları da...
Pişman değilim
Ben yaptım...
Yine olsa yaparım...
Yine dinler kalbimi
"Ben buyum" derim!
Uslanamdım ben
Akıllanmayacağım,
Aşkın kölesi olacağım.
Ben yaptım,
Yine de yapacağım...
Yaptım ve yapmaya da devam ediyorum anacım... Kişisel Devrimimi tamamladım. Şimdilik bu limandayım. Yeni bir devrim yapmak gerekirse de fazla düşünmeden, ertelemeden yaparım. Hayatımda daha neler mi oldu? Anlatayım mı daha? :) Peki...
Artık kırk dört yaşında; kayıpları ve kazançlarıyla yaşadığı sakin hayatında, kıvamında hüzünlü fakat huzurlu; kazayağı çizgisini henüz öğrenmiş, hala genç :) bekar ama mutlu bir kadınım. Ömrüme ömür katmasını dilediğim bir cennetteyim... Zaten cennette de sonsuz kalınır değil mi? :) Demirlediğim ruhumun gemisini tadile etmekle meşgulüm. Sağlıklıyım.
Komşu çocukların hiç susmayan bağırışlarını, hoparlörden gelen zamanlı zamansız anonsları DUYABİLİYORUM...
Spor için yapılan tartan pistte çoluk çocuk ökçeli ayakkabılarıyla salınan yurdum insanını (!) GÖREBİLİYORUM...
Pek düzgün olmayan çukurlu pütürlü yollarında YÜRÜYEBİLİYORUM...
Yolların fatihi cesur şoförlere küfredebiliyor, birileriyle kötü trafikten KONUŞABİLİYORUM...
Huyumu bilmelerine rağmen, evime telefonsuz çat kapı gelen ARKADAŞLARIM OLDUĞU İÇİN SEVİNİYORUM...
Bazen hiç ummadığım şeyler yapsalar da, dünyanın bir ucunda olsalar da, DOSTLARIM OLDUĞU İÇİN SEVİNİYORUM...
Farkındayım ve mutluyum...
Gidiyorum,
Nereye bilmiyorum.
Senin olmadığın ama
Seninle olduğum bir yere...
Ben'i sensiz yaşıyorum
Sadece hayalin,
Ben ve yalnızlığım.
Gözlerin kalbime ilaç olmadı,
Ruhun bedenime dolmadı.
Bir tek yalnızlık tuttu elimden,
Sarıldı, öptü, kokladı...
Sen yoktun.
Sensiz seninle oldum,
Aslında sendin yalnızlığım.
Gidiyorum...
Gözlerin üzerimde,
Ellerin bedenimde.
Ama
Bir tek yalnızlık tuttu elimden,
Sarıldı, öptü, kokladı.
Gözlerinle ellerin kıymeti kalmadı...
Kategoriler
- Çok Ciddiyim (13)
- ÇYL (1)
- Duyuru (14)
- Gülümse (20)
- Hayat Bu (12)
- Hürriyet'ten (11)
- İklimce (16)
- Kadınca (7)
- Yazarkafe (31)
- YMK (13)
15 Şubat 2011 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Popüler Yayınlar
-
Hay şansıma tüküreyim yahu... İllaki demişizdir bu lafı hayatın içinde bir yerlerde, değil mi? Gerçi hayatın dışı da mı var ki içi diy...
-
Anacım... Keyifli şeyler döktüreyim istedim oturup... Aklıma bişeycikler gelmedi. Kalktım (Lafın gelişi tabii, yoksa gayet güzel oturdu...
-
Efenim, bir YMK daha hediye edilmeyi beklemekte ve bana da ısrarla 'hadi gari' demekte. İvit. Bazen, yalnızlığa dair paylaştığınız...
-
Hayat aslında çok basittir; nefes almak kadar basit... Ve Hayat aslında çok zordur; nefes vermek kadar zor... Bazen bunun 'yaşamak...
-
Baba... Ne güzel bir kelime değil mi? 'Anne'den sonra anılsa da, hayatımızdaki yeri oldukça büyük....
Bendeniz
- İklim Dora
- Yazıyorum, paylaşıyorum... Hayatın sevmek ve inanmak olduğunu düşünüyorum... Az ve öz dostum ile kitaplarım olduğu sürece benden mutlusu yok... Dünyalıyım... İçi-dışı bir, özü-sözü bir olmak, istediğim...
Harika, İklim Hanım ne diyebilirimki.....Konuşturmuşsunuz kaleminizi....
YanıtlaSilÇok naziksiniz, teşekkür ederim. Sevgiler.
Sil