Sokakta gördüğümüz yaralı, aç, zehirlenmiş, işkence edilmiş veya bir şekilde yardıma muhtaç bir hayvanın bu duruma düşmesinin sebebi kendi cinsi değil; maalesef insan'dır!
Hayvanlar insana zarar vermez. Onlar herhangi bir tehdit hissetmedikleri sürece, keyfi ve çıkarları gereği insana zarar verecek şeyler yapmazlar. Bu güdü sadece 'insan' dediğimiz ve içinde çeşitli hisler barındıran garip karakterdeki tehlikeli varlığa aittir. Nasıl ve neden olduğunu anlamakta güçlük çektiğimiz 'kötü' özelliklerdeki tavır ve davranışları sergileyebilen 'insan hayvanı'nın, 'hayvan' deyip geçtiğimiz varlılara yaptıkları akıl alacak gibi değil.
Herhangi bir canlıya zarar verebilmekte sınır tanımayan insanoğlu için, küfür mahiyetinde bile olsa; 'hayvan', 'it', 'öküz', vs. demek hayvan dostlarımıza hakaret sayılabilir belki, ne dersiniz?!
Dünyayı ve hayatı yok eden; insanoğlunun ta kendisidir. Sadece kendi çıkarlarını gözeten, bunun için diğer canlılar ile doğaya zarar verecek herhangi bir şeyi vicdanı gram sızlamadan gerçekleştirebilen 'insan hayvanı' için söylenecek çok şey var lakin bu zihniyetteki bir varlık ne söylerseniz söyleyin anlamayacaktır. Olması gereken hakkaniyetli duyguları hiç oluşmamış ya da körelmiş birine vicdandan, şefkatten, saygıdan, sevgiden, merhametten bahsedemezsiniz. Anlamayacaktır, yabancı bir dilde konuştuğunuzu zannedecektir. Yani bazı insanları iyiliğe, doğruluğa, sevgiye, saygıya davet etmek boşuna kürek çekmektir. Birimizin söylediği veya yazdığı 'iyi olun' mesajını yine 'iyi' dediğimiz bir diğer insan alacaktır sadece ama yorulmadan söylemeye devam etmek de lazım. İçinde kötülük barındıran bir kişinin bunu algılayıp, kendini eleştirip, doğru yolu bulması ve gerçek manada 'insan' olması yüzdesi oldukça düşük lakin imkansız değil tabii... O kadar da umutsuz olmamalı herhelde?!.
Ve fakat ne ilginç ve acıdır ki; aslında olması gerekeni rica minnet istiyoruz insanoğlundan?!
'Ne kadar iyi kalpli, merhametli, dürüst, şerefli, namuslu, vs. biri şu falanca yahu!' diyoruz şaşırarak...
'Bu devirde böyle insan kaldı mıydı?' diyoruz gözlerimiz dolarak...
'Hayvan dostu için göz yaşı döküyor, sevgiye merhamete bakar mısın?' diyoruz duygulanarak...
'İnsanlar yapmıyor şunun yaptığını, hayvanın duygularına bakar mısın ne yüce?' diyoruz ağzımız açık izleyerek...
Ne garip?!
Her gün bir çok haber, fotoğraf ve video görüyoruz hayvanlara yapılan işkencelerle ilgili. Bunları yapanların kesinlikle ve hiçbir surette 'insan' olamayacağında hemfikiriz. Yaptıkları şeylerin aynılarını ve hatta kat be katını onlar için diliyoruz üzüntü ve endişe içinde izlerken. Ve bu hep böyle sürüp gidecek gibi görünüyor. Umudumuzu yitirmemeye çalışırken daha iyi bir dünya ve insanlık için, diğer yandan da kahroluyoruz ümitsizce... Böyle de yaman bir çelişki söz konusu.
Evet, sokakta yaşayan ve sevgiye, ilgiye, ekmeğe, sıcak bir yuvaya muhtaç 'insan' dolu. Evet, açlıktan veya gördüğü şiddetten dolayı ölen bir sürü 'insan' var. Evet, insanlar ölüyor! Ancak onlar için duyduğumuz aynı kaygıları ve yaptığımız yardımları hayvan dostlarımız için de yapmalıyız. 'İnsan' olabilmenin gereklerindendir çünkü vicdan sahibi, merhametli bir kalbe sahip olmak. Yaratılmış her varlığın yaşam hakkı vardır bizimle birlikte dünyada. İnsanı 'insan' yapan özellikleri kaybetmemeliyiz.
Hayvanlar masumdur. Onları vahşi, saldırgan, zararlı, 'kötü' birer canlı haline getiren her zaman ve her şeyde olduğu gibi insanoğlundan başkası değildir.
'Hayvansı' deyip aşağıladığımız özellikler; insana dair, insansı özelliklerimizden daha masum değil mi bazen?
Bir 'hayvan dost' sahibi olup, onunla ağlayıp onunla gülüp, hayatı onunla daha da anlamlı hale getirebilenler şanslı insanlardır.
Bolca dost edinin, hayatınızı güzelleştirin.
